Hebben jouw kinderen weleens ruzie? Hoe ga je daar mee om? Zit je er bovenop of negeer je het soms? Of van allebei wat? Het is goed als je kinderen leren om samen zelf een ruzie op te lossen. Blijf in de buurt en grijp in voordat het escaleert. Maar je hoeft er niet direct bovenop te zitten zolang ze elkaar geen pijn doen. Als ze jong zijn, hebben ze jouw ondersteuning wat vaker nodig. Want dan kan je inzicht geven in het ontstaan van de ruzie. Vaak spelen verschillende behoeften een rol. Wanneer je dat duidelijk kan maken aan je kind komt er begrip voor de ander. Dus help je kind woorden te geven aan wat hij voelt en waar hij behoefte aan heeft. Waar heeft jouw kind behoefte aan?

Kijk achter het gedrag

Ga op zoek naar wat er achter het gedrag van je kind zit. Jij ziet alleen dat je kinderen ruzie maken. Wees je bewust van wat het met jou doet. Het kan zijn dat jij het liefst ziet dat je kinderen helemaal geen ruzie maken vanwege jouw behoefte aan harmonie. Maar ja, door ruzie te maken leren kinderen ook op te komen voor zichzelf en grenzen aan te geven. Dus een ruzietje op zijn tijd kan geen echt geen kwaad. Maar probeer te achterhalen waarom je kinderen ruzie hebben. Het is niet erg een meningsverschil te hebben. Help je kind woorden te geven aan zijn gevoelens en behoeften. Zo krijgt hij inzicht in zijn gedrag, waarom hij doet wat hij doet. Wat je doet, wordt bepaald door wat je denkt en voelt. Waar heeft jouw kind behoefte aan?

Verschillende behoeften

Een ruzie kan ontstaan doordat je kinderen verschillende behoeften hebben. Het is fijn als jij kan helpen bij het geven van woorden aan de gevoelens en behoeften van je kind. Zo krijgt je kind inzicht. Afgelopen maandag schreef ik over grote broer en kleine broer. Mama hielp de broers om hun behoeften te achterhalen. Deze bleken heel verschillend te zijn. Wanneer je dat kan uitleggen, komt er begrip. Dan kan het nog steeds niet leuk zijn, omdat de behoeften zo uit elkaar liggen, maar dan is wel duidelijk waarom de een iets wel wil en de ander niet. Grote broer gaf een grens aan en kwam voor zichzelf op door aan te geven dat hij niet in bijzijn van de groep geknuffeld wilde worden door zijn kleine broer. Hij had behoefte om door de groep geaccepteerd te worden. Kleine broer wilde graag knuffelen door zijn behoefte aan warmte en nabijheid en voelde zich verdrietig dat hij grote broer niet mocht knuffelen. En door de uitleg kon hij het begrijpen met zijn hoofd, maar voelde hij zich wel teleurgesteld. En dat is oké. 

Voor jonge kinderen is het nog best lastig om hun behoefte aan de kant te zetten of uit te stellen omdat een ander een andere behoefte heeft dan jij. Maar door het uit te leggen vergroot je het inlevingsvermogen van je kind. Grote broer is hooggevoelig en heeft zo’n groot inlevingsvermogen dat hij zich schuldig voelde toen hij zijn verdrietige kleine broer zag. Maar hij was juist voor zichzelf opgekomen door zijn grens aan te geven dat heel knap van hem was. Daarvoor kreeg hij een compliment, omdat hij dicht bij zichzelf was gebleven. Toch zat hij nu zelf ook met tegenstrijdige behoeften. Het was een leerzame ervaring voor allebei.

Onbegrepen voelen

Wanneer de behoefte van je kind niet vervuld wordt, kan hij zich verdrietig, boos of onzeker voelen. Jonge kinderen moeten nog leren dat hun behoeften niet altijd direct vervuld kunnen worden. Daar hebben ze jou als ouder bij nodig. Hun gevoelens zijn oprecht. Wuif dat niet als ouder weg, maar sta daar bij stil. Gevoelens willen gevoeld worden en niet beredeneerd. Verplaats je in je kind. Wij als volwassenen kunnen trouwens bepaalde gevoelens op dezelfde manier ervaren. Wanneer jij je niet begrepen of gezien voelt, kun jij ook boos en gefrustreerd raken. Wanneer je begrijpt waar bepaald gedrag vandaan, kun je ook begrip voor elkaar opbrengen. En door begrip versterk je de onderlinge band met elkaar.

5 Tips om te achterhalen waar jouw kind behoefte aan heeft

Is jouw kind verdrietig, boos of onzeker? Kijk of je kan achterhalen welke onvervulde behoefte er achter het gedrag van je kind zit. De volgende tips helpen je hierbij:

1. Geef zonodig een time-out: wanneer je kind boos is, heeft het nog geen zin om met hem in gesprek te gaan. Wacht tot hoog opgelopen emoties gezakt zijn.
2. Ga met je kind in gesprek: kies het juiste moment op met je kind te praten en blijf zelf rustig. Creeer een prettige sfeer waarin je kind veilig voelt om alles te vertellen. Soms schamen kinderen zich ook, omdat ze weten dat ze iets gedaan hebben wat eigenlijk niet mag.
3. Vraag naar de situatie: loop samen door wat er precies gebeurde zodat voor jou duidelijk wordt wat er is gebeurd.
4. Vraag naar het gevoel: vraag door naar het gevoel van je kind door te vragen: “Hoe voelde je je toen dat gebeurde?” En stel als volgende vraag: “En wat wilde je eigenlijk?” Zo kun je achterhalen waar jouw kind behoefte aan heeft.
5. Wees een goed voorbeeld: als je graag iets voor jezelf wilde doen, maar dat niet deed om de was bijvoorbeeld weg te werken. En je kind vraagt dan om hulp, kun je onterecht boos worden op je kind. Zeg dan sorry tegen je kind en leg uit dat je boos reageerde omdat je liever iets anders wilde doen. Daar leren kinderen ook van. En wanneer je kind met zijn emoties leert omgaan, vergroot hij zijn vertrouwen.

Gratis

Heb jij mijn e-book Jouw Krachtige Kind al gedownload? Hierin geef ik je onder andere tips over hoe je met je kind in gesprek kunt gaan. En hoe je samen met je kind naar oplossingen kunt zoeken om van twijfel naar blijdschap te gaan.

Kom je er zelf niet meer uit met je kind? Maak dan direct een afspraak in mijn agenda zodat je met mij kunt kennismaken om te kijken of mijn manier van werken aansluit bij jullie gezin. Ik luister naar jouw verhaal, jouw problemen en verlangens en geef je tips om direct toe te passen.